Column | Geslachtsdelen, piemel en vagina

Eerder schreef ik al over de ‘verseksing’ van de maatschappij, ik ben daar namelijk wel klaar mee. Maar nu las ik in De Volkskrant een ander interessant artikel over seksuele gelijkheid. Wij ouders voeden onze dochters namelijk op met seksuele schaamte en dat leidt tot seksuele ongelijkheid. Want dat een jongetje een piemel heeft, daar is iedereen het wel over eens. Maar hoe noemen we het geslachtsdeel van onze meisjes? Tere zieltjes onder ons opgepast, er komen hier en daar wat schuttingwoorden om de hoek kijken…

Muisje

Waarom noemen we het geslachtsdeel van een meisje plassertje of voorbips? Ik zag in het artikel zelfs de term ‘muisje’ nog voorbij komen. Werkelijk? Wie heeft dat in vredesnaam verzonnen? Toch werd ik door het artikel gedwongen om even in de spiegel te kijken. Want wat voor ‘naampje’ hebben wij  eigenlijk aan de geslachtsdelen van onze kinderen gehangen? En waarom moeten wij vrouwen eigenlijk zo moeilijk doen over de term vagina? Zo heet ons geslachtsdeel uiteindelijk toch gewoon? Het wordt anno 2017 toch echt wel eens tijd dat we het woord vagina uit kunnen en durven spreken zonder direct het schaamrood op de kaken te krijgen toch?

Mijn manlief heeft altijd een nuchtere kijk op dit soort onderwerpen. Ik was dus meer dan benieuwd naar zijn mening. De vraag stelde ik als volgt: jongens hebben een piemel en meisjes hebben een..? De meest schunnige opmerkingen vlogen me om de oren. Onze oudste, die bij het gesprek aanwezig was, lag dan ook compleet in een deuk. Ik vertelde ze over mijn verbazing over bovenstaand verhaal. “Nou,” zei mijn manlief, “een jongen heeft een piemel en een meisje een vagina.” Ik vraag hem of dat niet een te medische term is? “Ach, piemel en vagina zijn gewoon de nette woorden. De schunnige variant zou zijn lul voor de man, kut voor de vrouw.”

 

Lees ook: Gender reveal | Wil jij het geslacht weten?

 

Acceptatie

Bedankt manlief, voor jouw altijd heldere, duidelijke, maar vooral simpele uitleg. Ik kan niet anders dan hier compleet in mee te gaan! Waarom moeten we het onszelf altijd moeilijker maken dan het al is? En waarom zou je het beestje, nou ja, in dit geval het geslachtsdeel, niet gewoon bij de naam noemen? Ik geloof niet dat een kind daar iets aan overhoudt? En ik vraag me ondertussen toch wel serieus af waarom er zo’n lading hangt aan het woord vagina, terwijl de term piemel alom geaccepteerd wordt.

 

Seksuele schaamte

Daarnaast vraag ik mezelf oprecht af waarom wij als ouders onze dochters, al dan niet bewust, opvoeden met seksuele schaamte. Ik dacht vroeger altijd van mezelf dat ik een heel openminded en openhartig persoon was en dat alles bespreekbaar is en moet zijn. Ook seks en seksualiteit. Maar allemensen, het blijkt dat als je ineens een puberzoon hebt, je als moeder toch af en toe met je mond vol tanden staat. Althans, ik wel! Gelukkig neemt mijn manlief geen blad voor de mond en zorgt hij er regelmatig voor dat het onderwerp seks subtiel ter sprake komt. Inmiddels ben ik nu zelf ondertussen ook wel aardig over de drempel heen gestapt. Ik kleur tenminste niet meer zo rood als een tomaat.

 

Lees ook: Opvoeden | Slecht eten, niet luisteren en psychische in de knoop

 

Nu ben ik toch ook wel nieuwsgierig hoe jij hierover denkt. Meten we als ouders echt met twee maten wat seksualiteit betreft? Noem jij het geslachtsdeel van je dochter wel gewoon een vagina of ben jijzelf ook de trotse eigenaresse van een ‘bloempje’? Maar wat misschien nog wel de allerbelangrijkste vraag is van allemaal, hoe kunnen we als ouders bijdragen aan seksuele gelijkheid? Want één ding is zeker, zolang wij als ouders zo schimmig blijven doen over geslachtsdelen en seks, verandert er zeker nooit iets!

 

Afbeelding Vrouw met hartje voor vagina: aradaphotography – Shutterstock