Door de redactie. Alle mannen opgelet! Op 8 maart is het zover. Het is Internationale mannendag! Deze dag gaat over gelijkwaardigheid, solidariteit en respect. Thema dit jaar is: vrijheid.
Internationale mannendag
Het blijkt dat het met de positie van mannen in Nederland nog slecht is gesteld. Mannen blijken minder bij te dragen in het huishouden en in de opvoeding dan vrouwen. En ze blijken al jaren onterecht meer geld te ontvangen dan vrouwen voor hetzelfde werk. In de criminaliteitscijfers nemen mannen het grootste deel van de misdaden voor hun rekening, en de maatschappelijke kosten van mannen (denk aan politie-inzet rondom voetbalwedstrijden) zijn vele malen hoger dan die van vrouwen.
Ook het empathisch vermogen van mannen is nog onderontwikkeld ten opzichte van vrouwen, en handelen mannen vaker individueel en uit eigenbelang dan vrouwen.
Hoe kan het dat mannen in veel dingen nog zo achterlopen op vrouwen?
Gelukkig is er Internationale mannendag. Op die dag kunnen mannen in heel Nederland deelnemen aan interessante workshops, lezingen, films en andere activiteiten voor een stukje zelfreflectie, inspiratie voor meer zingeving en gedragsverbetering, en natuurlijk een stukje gezelligheid.
Lekker theeleuten met andere mannen, ervaringen uitwisselen, praten over je gevoelens en over hoe we meer vrijheid en gelijkwaardigheid in deze wereld kunnen bewerkstelligen.
Voor meer informatie, zie deze website. Kleine noot, overal waar ‘vrouw’ staat moet je dit even omdenken naar ‘man’.
De Loonkloof
Uit actuele cijfers van het Nationaal Salaris Onderzoek, uitgevoerd door Intermediair in samenwerking met Nyenrode Business Universiteit blijkt dat mannen nog steeds meer geld ontvangen dan vrouwen, voor exact hetzelfde werk. In 2019 ontvingen mannen gemiddeld 6,5% meer loon dan hun vrouwelijke collega’s. En dat is een stijging ten opzichte van het jaar ervoor, waar zij 5% meer ontvingen (bron).
En dat is alleen nog maar de ‘gecorrigeerde’ loonkloof, hierin zijn de verschillen in arbeidsduur, leeftijd en leidinggeven gecorrigeerd. De absolute loonkloof is nog veel groter doordat mannen vaker in beter betaalde functies te vinden zijn.
Een van de workshops op Internationale mannendag zal gaan over de Loonkloof. Mannen zullen met elkaar brainstormen over vragen als:
- Hoe kunnen mannen dit teveel ontvangen salaris met terugwerkende kracht terugbetalen aan alle vrouwelijke collega’s die dit geld hebben misgelopen?
- Hoe kunnen we zsm de huidige salarisstructuren in Nederland in zowel bedrijfsleven als overheid rechttrekken voor vrouwen en mannen?
Het huishouden en de kinderen
Naast deze oneerlijke uitbetaling van gelijk werk, zijn mannen ook nog eens veel minder actief in het huishouden en in de zorg voor kinderen. De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, de OESO, heeft uitgerekend dat Nederlandse vrouwen elke dag 4 uur en 14 minuten onbetaald werk doen, zoals zorgen voor de kinderen en huishoudelijke taken. Mannen besteden hier dagelijks maar 2 uur en 25 minuten aan.
Een andere activiteit op Internationale mannendag zal over dit thema gaan. Onder andere onderstaande vragen komen aan bod:
- Hoe ga ik als man om met mijn schaamte over dit grote verschil?
- Hoe kunnen mannen zo snel mogelijk hun leven beteren en net zo succesvol en ambitieus worden als vrouwen in dit belangrijke werk?
- Is het mogelijk om voor dit werk een financiële vergoeding in te richten, en deze met terugwerkende kracht aan onze moeders en vrouwen uit te keren?
Internationale vrouwendag
Voor de goede orde. Het is natuurlijk helemaal geen Internationale mannendag op 8 maart. Het is Internationale vrouwendag. Een wereldwijde dag waarop aandacht is voor solidariteit en strijdbaarheid van de vrouw. Door heel Nederland worden interessante activiteiten georganiseerd over de misstanden mbt vrouwenrechten in de wereld. Via bovengenoemde link kun je alle activiteiten vinden per provincie.
Reden dat ik dit blog wat spottend insteek met de fictieve Internationale mannendag, is dat het mij nou juist zo mooi lijkt als de mannen eens met elkaar zouden discussiëren en werken aan verbetering van hún positie. Er zijn zoveel kwaliteiten en eigenschappen van vrouwen, waar mannen nog veel van kunnen leren. Hoe mooi zou de wereld eruit kunnen zien, wanneer we die kwaliteiten centraal zouden stellen en beter zouden benutten?
Stel dat Poetin, Xi Jinping, Trump, Erdogan en meer van dat soort lieden, hun vrouwelijke kwaliteiten wat meer zouden ontwikkelen. Of, dat ze zouden worden vervangen door vrouwen, en de hele kliek eromheen en de legertop ook. En de legereenheden. Zouden we dan niet veel harmonieuzer samenleven en minder geld en levens verspillen aan oorlog en strijd?
Zouden onze strijdende legers dan gezellige praatgroepen zijn? Bevoorraad met koekjes en chocola in plaats van wapens?
Kunnen we niet gewoon constateren en hardop zeggen dat al die machtige mannen om ons heen er een potje van maken? En dat het hoog tijd is dat de mannen iets gaan leren van vrouwen?
Terzijde: Internationale mannendag bestaat ook, maar heeft een wat andere insteek en vindt plaats in november!
Een ander perspectief op vrouwenemancipatie
Een zeer interessante column, die ik hier graag bespreek, is die van Claudia de Breij in haar boek Lang Leve Ons. De column heet ‘Laten we de dingen noemen wat ze zijn’ en gaat over een allesbehalve lichtzinnig onderwerp: verkrachting.
Claudia uit haar ergernis over het feit dat we in krantenkoppen of in het journaal vaak spreken van ‘er is een vrouw verkracht’. Of er wordt gesproken over ‘verkeerde plek, verkeerde tijd’.
Waarom maken we hier niet van: ‘een man verkracht een vrouw’? En die vrouw is toch gewoon op ‘de goede plek, op de goede tijd’?
Die man heeft 100% schuld aan de verkrachting, en het is de vrouw niet ‘overkomen’. Hij doet dat haar bewust aan. En die vrouw is natuurlijk gewoon op de goede plek op de goede tijd.
Zelfs al liep deze vrouw om 3 uur ‘s nachts in een van de achterbuurten van Amsterdam tussen de coke snuivende junks met een Jennifer Lopez kont en bijbehorend kort rokje in de rondte, dan nog is het 100% NIET haar schuld als een man haar verkracht.
Laten we de dingen noemen wat ze zijn. Eens Claudia!
Voor haar boek, zie hier.
Wanneer je goed oplet, vind je in de media allerlei van dit soort suggestieve zinsconstructies.
Tijd om er een aantal kritisch onder de loep te nemen.
Wie loopt er nu achter op wie?
Als je op internet zoekt op ‘vrouwenemancipatie’ kom je zinnen tegen als:
‘Vrouwen blijven nog achter bij mannen’, ‘vrouwen verdienen minder dan mannen’ en ‘waarom zijn vrouwen minder succesvol?’
Deze zinnen vind ik ronduit denigrerend en eenzijdig. Laat me niet beginnen over alles waarin mannen mijlenver achter lopen op vrouwen. En als hiermee gedoeld wordt op ‘wie heeft de hoogste positie of ontvangt het meeste geld’, dan nog vind ik het een suggestieve zin. Alsof het een kwestie is van ‘achterblijven’ dat vrouwen zich minder vaak verlagen tot het niveau van de primitieve jacht op status en geld.
Ook verdienen vrouwen niet minder geld dan mannen. We verdienen natuurlijk evenveel, maar mannen ontvángen meer geld dan vrouwen. We komen weer uit op thema’s als macht, eigenbelang en competitie. Een systeem waarin mannen strijden om zoveel mogelijk financiële waardering, ten koste van anderen, waar vrouwen gewoon hun werk doen. Wie loopt er nu achter op wie? Moeten we niet juist toe naar een maatschappij waarin mensen tevreden kunnen zijn met een ‘redelijk’ stuk van de taart? In plaats van grote inkomens- en salarisverschillen?
En de vraag ‘waarom zijn mannen succesvoller dan vrouwen?’ vind ik ook een wonderlijke aanname in zichzelf.
Wat noem je succes? Een topman (het woord alleen al) van een bank die vindt dat hij zijn topsalaris en bonus waard is, vind ik eerder een dieptepunt. Hij zou zich moeten schamen. Vergelijk dat eens met een gemiddelde kleuterjuf. Zij voegt met haar management skills, empathisch vermogen, en positieve energie zoveel meer maatschappelijke waarde toe dan de egotripper bij de bank. Zij is in mijn ogen zoveel succesvoller dan hij.
Even voor de goede orde, en om het nog-niet-afgehaakte deel van de mannelijke lezers niet ook te laten afhaken, ik ben geen mannenhater. Integendeel. Maar ik vind het wel hoog tijd om deze discussie eens los te wrikken van het mannenperspectief, en in het algemeen beter te gaan letten op suggestieve formuleringen.
De overheid geeft het goede voorbeeld
Onze overheid zou bijvoorbeeld kunnen beginnen met het geven van het goede voorbeeld.
Op de website van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap staat het volgende te lezen over vrouwenemancipatie in Nederland:
“Nederlandse vrouwen hebben hun achterstand in onderwijs al een tijd ingelopen en hebben steeds vaker een betaalde baan, ook na de komst van kinderen. Maar zij werken vaak in deeltijd, verdienen minder, nemen de meeste zorgtaken op zich en zijn daardoor minder economisch zelfstandig dan mannen. Ook gaat het traag met de groei in het aandeel vrouwen in bèta en techniek en in hogere functies.” (Bron)
Natuurlijk fijn dat de overheid zich bezighoudt met meer rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid op gebied van vrouwen en mannen! Maar, als we dit stukje nou eens zouden vervangen door iets als dit:
“Nederlandse mannen hebben jarenlang exclusieve rechten gehad op hoger onderwijs, en vrouwen daarvan uitgesloten. Inmiddels is van die uitsluiting gelukkig nauwelijks sprake meer. Mannen accepteren steeds meer dat ook vrouwen betaald werk willen en kunnen doen. En dat ook mannen verantwoordelijkheid dragen voor de zorg wanneer zij een kind krijgen. Mannen werken echter vaak fulltime, en zijn daardoor minder in staat bij te dragen aan een goede basis en balans thuis.
Mannen krijgen meer financiële waardering voor wat zij doen dan vrouwen, wat onrechtvaardig is, en wat leidt tot een onbalans en financiële afhankelijkheid. Ook gaat het traag met de groei in het aandeel mannen in sectoren als de zorg, onderwijs, kinderopvang en andere belangrijke maatschappelijke functies.”
Legt een dergelijke beschrijving niet veel beter de vinger op de zere plek? Zijn het de vrouwen die ‘op achterstand’ liggen? Of zitten we nog altijd in een patriarchale machtsstructuur die langzamerhand in Nederland steeds verder afbrokkelt?
Hoe denk jij hierover?
Voor iedereen die na het lezen van dit blog denkt: ‘ik ben verdorie inderdaad eigenlijk al veel succesvoller dan mijn man, waarom krijgt hij eigenlijk meer geld?’ of ‘wat zeurt die vrouw, dit is toch allemaal niet zo bedoeld?’ of ‘hoe kan ik mijn teveel ontvangen salaris terugbetalen en kan ik die mannen-workshop niet organiseren op de vrouwendag?’, of welke andere gedachte dan ook, laat vooral je reactie achter. We zijn benieuwd naar jouw mening! En voor iedereen:
Een fijne Internationale vrouwendag gewenst! Vol inzicht en inspiratie. Ook voor de mannen 😉
Gerelateerd:
- Het doorgeslagen feminisme anno nu
- Vrouwenemancipatie | Slaan we niet teveel door?
- Vloeken in de kerk | Ik ben een trotse thuisblijfmoeder!
Uitgelichte afbeelding: 123RF.com
Dit blog bevat een affiliatelink.
what do you think?