Column | Het doorgeslagen feminisme anno nu

Ja inderdaad, daar ben ik weer met een stukje over het feminisme. Sterker nog, ik ga het toch nog eens een keertje hebben over het doorgeslagen feminisme. Mijn eerdere boodschappen zijn blijkbaar nog niet erg doorgedrongen tot het publiek. Doorgeslagen feminisme? Nou nou, is dat niet een beetje streng? Lees deze waargebeurde casus en huiver…

Toen ik gisteren bij de fysiotherapeut was werd me gevraagd of ik werk. Ik antwoordde bevestigend, omdat ik immers een fulltime mama ben. Wat denk je? De fysiotherapeut lachte me gewoon uit. Maar dat is niet het enige. Net kreeg ik nog een opmerking van een kennis: ja, thuismoeders krijgen uitkeringen en in combinatie met het niet betaald krijgen mag je thuismoeder geen ‘werk’ noemen…

 

Werk en arbeid

Dus…Welkom in Nederland anno 2017! Er is een groot verschil tussen werk en arbeid: arbeid, daarvoor krijg je betaald. Het zou toch ook wat wezen voor al die vrijwilligers in ons Nederland! Denk je vrijwilligersWERK te doen. mag je het geen werk noemen, omdat je niet betaald krijgt…Jaja, volg je me nog?

 

Luxe

Hoewel het, gelukkig maar voor de betreffende fysiotherapeut, mij niet persoonlijk is overkomen, was ik toch ontzettend verbaasd over zijn reactie. Misschien nog wel verbaasder over de reacties in het algemeen over het thuismoederschap. Zo denken vreemden vaak dat het thuis kunnen zijn van mijn persoontje een luxepositie is en dat mijn manlief dus wel bakken met geld moet verdienen. Tja, denk ik dan op mijn beurt, vandaar dat we met zijn vijven op negentig vierkante meter wonen en maar één auto hebben. Erg luxe inderdaad. Maar goed, ze kunnen beter over me praten dan van me eten zullen we maar zeggen.

 

Gelijkwaardigheid

Laten we niet vergeten dat het amper vijftig jaar geleden niet meer dan normaal was dat je als vrouw het huishouden bestierde en voor je eigen kroost zorgde. Achter iedere succesvolle man staat immers een sterke vrouw? Natuurlijk was dat ook niet zaligmakend, maar het was allemaal wel zonneklaar: de vrouw zorgde ervoor dat het huishouden draaide en de man verdiende het geld. Gelijkwaardig? Waarom niet? Gelijkwaardigheid kun je ook krijgen door andere zaken dan geld. De rolverdeling en de verwachtingen waren in ieder geval voor iedereen duidelijk. En wat de vrouw deed werd wel degelijk als werk gezien. Je hield toch ook geen tijd over om ook nog eens buitenshuis te werken?

 

Workout

Wat is er in die kleine vijftig jaar gebeurd dat een fysiotherapeut anno 2017 moet lachen als je aangeeft dat je werkt, omdat je fulltime moeder bent? Heb jij wel eens de zorg gehad voor twee kleine kinderen en het huishouden? Eén dag is al goed voor meerdere workouts kan ik je vertellen. Bukken, tillen, hurken en opnieuw. En dat 24/7. Binnenkort ga ik zelfs pleiten voor een thuisblijfmoeder CAO, want als de arbodienst hier over de vloer zou komen dan zou die wat meemaken! Maar nee mevrouwtje, zou die zeggen, u werkt niet! Come again? (Jaja, sarcasmemodus uit.)

Anno 2017 hebben we het als vrouw zo voor elkaar weten te boksen dat een fysiotherapeut (en vele anderen met hem!) het zware werk dat thuisblijfmoederschap soms met zich meebrengt niet meer als werk ziet. Tja, dan is er in mijn ogen zeer zeker sprake van doorgeslagen feminisme. Dat hebben we dan wel weer bereikt…Chapeau!