Temperamentvol kind en onderwijs, het is in mijn ogen een afschuwelijke combinatie. En als ik eerlijk ben heb ik er spijt van als haren op mijn hoofd dat ik mijn kleuterzoon ooit heb ingeschreven op de basisschool. In dit blog leg ik je uit waarom…
Nu is het zo dat ik besloten had om niet meer teveel te vertellen over mijn kinderen. Zij hebben er namelijk niet om gevraagd dat ik zo nodig all over the internet wil zijn. Maar in dit geval wil ik toch een uitzondering maken, al zal het meer over mijn eigen besluitvorming gaan. Goed, het klinkt allemaal een beetje vaag tot nu toe, laat ik maar gewoon beginnen met mijn verhaal.
Temperamentvolle kinderen
Wij zijn gezegend met vier kinderen en zouden absoluut niet zonder ze willen. Maar dat gezegd hebbende: ze hebben allemaal een behoorlijk temperament, de een wat meer dan de ander. Met name onze kleuterzoon heeft een behoorlijk temperamentje, is enorm prikkelgevoelig en ook nog eens hoogstimulatief. En ja, dat temperament was in mijn buik al wel duidelijk. De prikkelgevoeligheid en het hoogstimulatieve werd al snel na de geboorte duidelijk. Dat maakte dat ik al vroeg mijn twijfels had over de basisschool. Ik was namelijk bang dat het huidige onderwijssysteem totaal niet bij hem zou passen.
Meer informatie over hoogstimulatieve kinderen vind je hier.
Schoolkeuze
Maar goed, hij werd twee en ging naar de vrij peuterspeelzaal die hoort bij de vrije school in Wageningen. Op zich gingen de twee dagen die hij in de week ging best goed. De hoeveelheid prikkels kostten hem wel veel energie en aangezien slapen een dingetje is kom je al snel in een vicieus cirkeltje terecht…
Hoewel ik een sterke voorkeur voelde voor het geven van thuisonderwijs, het liefste zelfs nog natuurlijk leren (unschooling), besloten we uiteindelijk toch om hem in te schrijven op de vrije school. Me onvoldoende realiserend dat deze beslissing niet meer ongedaan gemaakt kan worden zonder allerlei capriolen uit te halen.
Teveel prikkels
Onze kleuterzoon is een slim kind, maar kan (nog?) niet omgaan met de hoeveelheid prikkels die een klas van 25 kinderen veroorzaken. En dan kun je natuurlijk zeggen dat hij dat dan maar moet leren of naar oplossingen kijken die hem beter passen. Want het gaat er uiteindelijk toch om dat hij zich prettig voelt en zich goed kan blijven ontwikkelen. Het niet goed kunnen verwerken van al die prikkels zorgt er namelijk voor dat zijn gedrag niet altijd wenselijk is laat ik maar zeggen. En daar is niemand bij gebaat…
De oplossing?
Tja, wat is nu dé oplossing? Vorige week had ik een gesprek met de juf en daarin waren we het eens over het feit dat de prikkels teveel zijn. We hebben daarom afgesproken dat hij met ingang vanaf nu de woensdag vrij zal zijn. Gelukkig is dat wettelijk gezien ook mogelijk, in ieder geval tot de leeftijd van 6 jaar.
En wat nou als dit niet helpt? Tja, dat is ook een vraag die ik mezelf al gesteld heb. Hopelijk werkt de school dan mee aan flexi-onderwijs. Dat houdt in dat hij dan op bepaalde dagen wel naar school zal gaan en op bepaalde dagen thuis blijft en dan thuisonderwijs krijgt. Deze oplossing zou denk ik het beste van 2 werelden bieden…
Hoe gaat het met jouw kind op de basisschool? Past het onderwijssysteem hem of haar goed?
Lees ook
- Ik pleit voor een versoepeling van de leerplichtwet
- Soorten basisschool | Welke school kies je voor je kind?
Uitgelichte afbeelding: 123rf.com
2 COMMENTS
Anita ~ Richting Wijzer
4 jaar ago
Ik denk dat het een teken van deze tijd is dat er zoveel (vooral) moeders tegenaan lopen dat het Nederlandse Onderwijs teveel van hun kind vraagt. En misschien vraagt de gehele samenleving wel teveel van onze kinderen?
Leerkrachten bezwijken onder de werkdruk, maar zie ook dat een deel van die werkdruk zelf gecreëerd wordt. Op de basisschool kon ik zo wel een paar activiteiten op de kalender schrappen die niet perse hoefden, maar wel minder druk op de agenda zouden leggen. Er valt dus aan beide kanten wat te leren.
Toen mijn kinderen klein waren had ik soms ook een knoop in mijn maag over de prikkels die er op mijn kinderen afkwamen. Hoe zou dat gaan in het onderwijs? Ik las ook heel veel bij andere ouders die thuisonderwijs gaven.
Voor mijzelf was het Thuisonderwijs uiteindelijk geen keuze. Het was belangrijker dat er nu eens iemand anders ze wegwijs zou maken in de wereld. Het zou ook een enorme investering van tijd en geld kosten om thuisonderwijs te doen, dat vraagt nogal wat. Moet ook zeggen dat mijn kinderen zich heel erg verheugden op school.
Het is voor een moeder gewoon heel verdrietig om het kind zo te zien worstelen op school. Voor je kind doe je alles tenslotte.
Gera
4 jaar ago
AUTHORIk ben het gelijk met je eens: de samenleving vraagt teveel van onze kinderen. Het onderste moet uit de kan, en wel op bij iedereen op hetzelfde moment (op de basisschool de leerdoelen). Dat is natuurlijk vreemd, want wat ik interessant vind vind jij misschien drie keer niks. En waarom zou je het dan moeten leren. Alleen omdat een ander dat goeddunkt?
Nu is het wel zo dat ik niet de enige ben die zie en ervaar dat school (te)veel is voor mijn jongste zoon. Daarom blijft hij nu voorlopig de woensdag thuis, net als zijn zusje van vier jaar. In januari gaan we weer vijf dagen in de week school proberen. Hopelijk kan hij dan beter omgaan met de hoeveelheid prikkels.
Interessant ook wat je zegt over het thuisonderwijs. Thuisonderwijs betekent natuurlijk niet direct dat ik de enige zou zijn die hem dingen zou leren. Unschooling is een optie, wat volgend mij veel beter bij mijn zoon aansluit. Inhaken op wat HIJ leuk vindt. Plus, er zijn veel gezinnen die thuisonderwijs geven en onderling afspreken.
Gelukkig gaat het verder erg goed op school hoor!