Al jaren is het een terugkerend item: het basisinkomen. En eerlijk gezegd stond dat idee me altijd enorm tegen, want voor wat hoort wat toch? Maar is mijn weerstand tegen een basisinkomen eigenlijk wel terecht?
Soms hoor je iets in het nieuws waar je het fijne niet van weet, maar waar je wel direct een duidelijke mening over klaar hebt. Dat is ook het geval met mijn mening over het individuele basisinkomen. Want wie gaat dat basisinkomen dan betalen? En als je gezond bent, dan kan je toch gewoon werken? Want wie gaat er nou werken als er toch iedere maand een leuk bedrag op je bankrekening gestort wordt? Toen ik naar een antwoord zocht op mijn vragen werd ik eerlijk gezegd behoorlijk verrast, in positieve zin.
Wat is een basisinkomen?
Als er een basisinkomen ingevoerd zou worden, dan komt die er voor ieder individu. Het basisinkomen wordt dan een recht voor iedereen en is bedoeld om de scheiding tussen arm en rijk op te heffen. Op die manier kan het bijdragen aan de sociale samenhang en solidariteit. Iets wat onze individualistische maatschappij op dit moment prima kan gebruiken. Volgens Basisinkomen Nederland zou het minimale basisinkomen €1400,- per maand moeten bedragen.
Wie gaat het basisinkomen betalen?
Tja, noem me een rasechte Hollander, maar dit was toch wel één van mijn belangrijkste vragen. Want hoe ga je ervoor zorgen dat die enorme rekening betaald kan worden? Maar ook daar is eigenlijk al erg goed over nagedacht. Hoewel de kosten van een basisinkomen erg hoog lijken, is de financiering zeker een haalbare kaart. Nu kan ik het helemaal uit proberen te leggen, maar dat kunnen ze hier veel beter.
Minder werken, betere gezondheid
Want ja, wordt er een basisinkomen ingevoerd, dan gaat men wel minder betaald werk verrichten. Maar, denk daar eens rustig over na, is dat echt een heel groot probleem? Het is allang een bewezen feit dat stress enorm slecht is voor de gezondheid. Minder stress betekent ook minder zorgkosten.
Daarnaast werken vrouwen nu doorgaans ook minder zodra ze kinderen krijgen. Zou het slecht zijn als moeders eindelijk eens voldoende ruimte krijgen om aan het moederschap te wennen? En, laten we zeggen, misschien het eerste jaar, de eerste twee jaar de zorg voor het kind op zich te nemen? Er zijn voldoende vrouwen die dat graag zouden willen doen, maar het uit financieel oogpunt niet kunnen. Dan is ook het geven van borstvoeding minder gedoe (niet kolven op het werk) en is de kans groter dat de WHO-norm van twee jaar gehaald wordt.
Mocht je wat van deze alinea vinden: ik zeg dat het op die manier KAN, dat betekent niet dat het op die manier MOET. Doe vooral wat goed voor jezelf voelt, daar heeft iedereen het meeste aan.
Voorstander basisinkomen
Kijkend naar mijn eigen leven waren er voldoende momenten dat ik veel baat gehad zou hebben bij een basisinkomen: een minimuminkomen waarvoor geen tegenprestatie verwacht wordt. Nu ik me meer verdiept heb in het basisinkomen en ook een beter beeld heb van de kosten en de financiering moet ik zeggen dat ik steeds meer voordelen zie van een basisinkomen voor iedereen. En er zijn pilots geweest met een basisinkomen voor werklozen, maar het moge duidelijk zijn dat dat absoluut niet representatief is. Dat is alleen maar een duur grapje en lost niks op.
Wil je meer informatie over dit interessante onderwerp? Kijk dan hier.
Vind je dit artikel leuk om te lezen en wil je niks missen? Volg me dan op Facebook, Twitter of Pinterest!
Uitgelichte afbeelding: 123rf.com
what do you think?