Het verhaal achter GeraRaakt

De afgelopen jaren hebben we als gezin ontzettend veel meegemaakt. Over sommige dingen schreef ik al een beetje, maar over veel andere, minstens zo bepalende gebeurtenissen nog niet. Niet omdat ze er niet toe doen, integendeel. Juist omdat het niet alleen míjn verhaal is, maar ons verhaal. En de privacy van mijn gezin is me net zo dierbaar als het delen van onze ervaringen.

Er kwam een moment dat ik niet meer wist wat ik wel wilde vertellen, en wat vooral niet. Die twijfel maakte me stil. Maar stil zijn lost niets op. Het mag er zijn. Het moet er zelfs zijn.

Met de kennis van nu zie ik hoe ver ik in die periode over mijn grenzen ben gegaan. Ik was overspannen, al kon of wilde ik dat toen nauwelijks onder ogen zien. Doorgaan leek de enige optie. Want opgeven? Dat kon niet. Nooit.

Langzaam is de rust weer een beetje teruggekeerd. En met die rust groeit bij mij ook het verlangen om opnieuw woorden te geven aan wat er was, en wat er nog is. Niet als een verhaal over falen of tekortschieten, maar als een verhaal van veerkracht. Misschien herken je iets in wat ik deel. Misschien lees je het in stukjes, of laat je het even liggen. Dat is helemaal goed. Als het je iets geeft, al is het maar een klein beetje, dan is dat genoeg.

Vond je dit artikel leuk en wil je in de toekomst niets meer missen? Volg me dan op Facebook of Pinterest of meld je aan voor de nieuwsbrief. Als je je nu inschrijft (dat kan hier), ontvang je direct een gratis printable met complimentenkaartjes en samenkaartjes voor meer verbinding thuis.

Uitgelichte afbeelding: 123rf.com